zaterdag 24 november 2012

terug naar Mpeketoni, de kinderafdeling !

Dinsdag middag ben ik met een eenmotorige Cesna Caravan naar Lamu gevlogen, relatief laag vliegend, en dus veel te zien op de grond, de vele landbouwgebiedjes in allerlei kleuren. Vlak voor de landing zie je Mpeketoni liggen, en het kleine Lake Kenyatta. De zandwegen steken geel af tegen de groene bossen en open stukken land, ze slingeren om de diep in het land dringende zeearmen van de Indische Oceaan. Bij het dalen merk je meteen hoe heet het hier is, dit toestelletje heeft geen airco. Precies op tijd geland, en 25 min later wordt ik na het speedboottochtje opgewacht door Peter, de chauffeur van Rotary Doctors. Opvallend zijn de vele militairen die je tegenkomt, sinds ruim een jaar, na de ontvoeringen op Lamu en aanhouding van piraten aan het strand van Baharini, zorgen zij hier voor stabiliteit en veiligheid. Praten in de hobbelende auto met de ramen wijd open lukt niet. Peter heeft voor mij een kamer gereserveerd in Pendo Bustani, een nieuw, klein guesthouse, Breezeview had de dag ervoor de reservering geannuleerd. Niet erg, want het was er druk en rumoerig, hier zit ik tussen de huisjes, een mooie tuin en heel veel vogels, jammer dat ik geen verrekijker bij me heb. Peter en ik praten over de toekomst van dit Rotary Doctors project, het draait nu 7 jaar, het laatste jaar zonder dokters, op 2 korte bezoekjes van 2 artsen na. Het team draait zelfstandig, en rapporteert dagelijks via e-mail aan de projectleider. De diverse locaties worden nagelopen, één ervan, Soroko is sterk teruggevallen na de gevechten tussen van 2 stammen, veehouders tegen landbouwers, in Tana Delta, vlakbij Soroko. Er waren meer dan 110 doden, onthoofde kinderen en vrouwen, 500 gewonden (veelal behandeld in Mpeketoni), en 20.000 mensen zijn verjaagd of weggegaan, waarheen? Naar onontgonnen gebieden?
Het team weet wel dat het project eindig is maar op hun Afrikaanse manier denken ze er niet aan, schuiven het voor zich uit. Toch moeten ze ermee aan de slag, RDN zal overleggen of samenwerking met de overheid mogelijk is, mn met de District Officer van Mpeketoni en de District Medical Officer of Health, DMOH, dr. Tole op Lamu, waar ik de 23e een afspraak heb.
Woensdag om 11 uur heb ik een afspraak gepland met Dr. Nyaboga, de superintendent, zeg maar medisch directeur van het Mpeketoni Hospital, die enorm hard werkt, en zeer betrokken is naar de patiënten. Ik heb steeds prima met hem samengewerkt, hij stuurde regelmatig informatie over de nieuw te bouwen kinderafdeling. Deze is door Equator Medicare ism Wilde Ganzen gefinancierd voor ruim € 46.000. Eerst zou nog een andere sponsor  meedoen, maar toen het overheidsaandeel niet snel genoeg op tafel kwam, heeft deze zich helaas teuggetrokken, dus moest er een nieuw plan voor een kleinere kinderafdeling komen. In september was alles rond en is de bouw gestart, ik ga nu kijken hoe het er mee staat. Maar om 11 uur is niet alleen Dr. Nyaboga er, maar ook het ziekenhuismanagement, het project management Committee PMC, met enkele dorpsoudsten en deskundigen op het gebied van bouwen, en de DO. Er is een heel programma in elkaar gedraaid rond mijn komst !
Er volgen toespraken, Equator Medicare wordt heel erg bedankt voor het initiatief en het doorzettingsvermogen, het vertrouwen om met hen in zee te gaan, en voor mijn bezoek. Dan krijg ik een rondleiding met de aannemer en de genodigden, een PowerPoint over belangrijke momenten in het (bouw-)proces, en een lunch met gebed en dankzegging. Het hele programma duurt bijna 5 uur. Dit had ik helemaal niet verwacht, ik ben heel erg verrast, maar ook door de kwaliteit van het gebouw, dat over 3 weken wordt opgeleverd. In mijn dankwoord bedank ik ook onze Almelose achterban, zonder hen was dit nooit gelukt, en voor het geduld en inzet van Dr. Nyaboga en het PMC, die dagelijks een korte werkbespreking hadden en de bouw zeer intensief controleerden, incl. de zand - cementverhouding van beton, specie en pleisterwerk. ik ben geweldig blij met dit mooie resultaat, en ziekenhuis en bewoners van Mpeketoni niet minder. Of ik straks ook nog maar even bij de officiële opening aanwezig wil zijn....
De aannemer komt uit Mpeketoni, alle werklieden ook, heel het dorp weet ervan, en de lokale economie krijgt een impuls door deze extra werkgelegenheid. Tegen 5 uur nog een bezoek aan de DO gebracht over de samenwerking met Rotary Doctors en eventueel nog te bouwen dispensaries in dit gebied.
Donderdag de 22e heb ik een lunch afgesproken met de teamleden. Zwangere Esther is er niet vanwege een echo in Mombasa. Peter, Theresa en Michaël zijn er, evenals Sammy, voor wie ik een envelop met inhoud had meegenomen na inzameling op de Nijkerkdag. Nogmaals duidelijk aangegeven dat over 3 jaar RDN hier echt ophoudt, en dat ze dus moeten proberen tzt ergens een baan te vinden. Wij zullen lobbyen bij het ziekenhuis, de DO en de DMOH. Na de lunch naar Bomani gereden en nog 7 km rechtdoor, naar Sinambio, waar een school staat. Veel Bomani patiënten komen van deze regio, oa Zebra, Lakeside en Pangani.  Majembeni zal minder worden daar er bij de kruising van Kibaoni sinds een week een nieuwe dispensary van de overheid is gekomen. Naast Sinambio zou Mikunduni een goede lokatie kunnen zijn. Hongwe bezocht, de apotheek van de jeepline is nu daar gevestigd. Ziet er keurig uit. Later komt Cecilia om een aanbevelingsbrief vragen, ze wil na haar zwangerschap, uitgerekend 2e helft februari, als laborant bij het ziekenhuis werken, nu doet ze daar vrijwilligerswerk. De DO is opgehouden op Lamu, zal hem morgenvroeg voor vertrek proberen te spreken.
Vrijdag de 23e zit ik al voor 8 uur voor de deur van de DO. Als hij even later komt heeft hij 3 councillors, een soort  administratieve onderburgemeester, meegenomen. Deze vier mensen hebben besloten dat Sinambio de beste locatie is. Het ligt centraal in een streek waaromheen 12 tot 22 km geen enkele vorm van medische hulp is. Zij vragen of Equator Medicare hierbij kan helpen. Lijkt mij een prima locatie en project, ik heb het bezocht en met de Councillor Francis doorgesproken.  Zij zullen tekeningen, bestek en begrotingen maken die ik dan krijg gemaild. De DO was al erg tevreden met het werk van Rotary Doctors, en wil zeker proberen de medewerkers straks een baan te geven.
Om 11 uur ben ik dan op Lamu, maar helaas, Dr Tole heeft zijn afspraak vergeten en zit in Nairobi. 1000 excuses, maar zijn rechterhand , de administrator weet ervan, en na een telefoontje van Tole  naar hem, wordt ik daar ontvangen en kan ik alle plannen nog eens toelichten. Het voorbereidende werk is niet voor niets geweest. Na 4 uur wachten op een snikheet Lamu vertrek ik weer naar Nairobi, 2000 meter hoger en 15 graden koeler.
Zondag vertrek ik naar het westelijk gelegen Kisii, waar nu Dr Christine Sagini DMOH is, en met wie de plannen voor Mwororo en Fafi gemaakt waren, helaas door El Shabaab in de war gestuurd. Een heel andere regio, ik ben benieuwd.
Ik heb foto’s bijgesloten, om de paediatric ward te laten zien die door Almelo mogelijk is geworden !
Hartelijke groet
Dick





1 opmerking:

  1. Wat een geweldige ervaring! Dit pakt niemand je meer af.
    Prachtig kerstgeschenk.
    Groetjes van ons. Leo en Gerda.
    (Vloog je zelf of werd je gevlogen?)

    BeantwoordenVerwijderen